Geen roze maar oranje sokken voor Roy afgelopen weekend. Speicaal voor het Wereld Kampioenschap Mountainbike Marathon maakte hij een uitzondering 😉
Lees hieronder zijn verslag:
Wat een dag en wat een ervaring! 🌈 In het kort: Ik ben echt onwijs blij met de race van gister😃
De wedstrijd: Al na 50 meter dacht ik dat mijn race voorbij was toen ik moest remmen voor een valpartij en iemand mij hard van achter raakte. Ik zat even klem, maar gelukkig waren ik en mijn fiets nog steeds heel. (op 2 kromme en aanlopende schijven na)
Gelukkig kom ik me herpakken en al snel voelde ik me weer goed, wat betekende dat ik langzaam een aantal van de verloren plaatsen kon terug pakken. Bergaf, maar verrassend genoeg ook bergop!Misschien word ik ooit een echte klimmer 😂
Na een paar uur wist ik niet zeker in welke positie ik reed, maar ik passeerde zoveel renners dat de top 100 wel in de buurt Moest komen.
De laatste lange klim dus voluit en tot m’n verbazing kon ik op de steile stukken nog 8 renners passeren. (Foto 4, tussen km 85-87) Geen risico’s in de afdaling vanaf daar en zo rolde ik als 96e over de finish!
Misschien klinkt dat niet als een goed resultaat, maar dat is 96e van de hele wereld😉
Echt heel blij met mijn race van gister! Zeker na een slecht seizoen waarin ik niet veel wedstrijden heb kunnen rijden vanwege een blessure 💪 #comeback
Oh ja.. En hoe gaaf is het dat m’n ouders helemaal hierheen kwamen om te supporteren?!